برای افرادی که سندرم کمپارتمان دارند چه کفشی مناسب است؟
در مورد انتخاب کفش مناسب برای افرادی که از سندرم کمپارتمان مزمن رنج میبرند (که اغلب در دوندگان و ورزشکاران دیده میشود)، نکات کلیدی زیر باید در نظر گرفته شوند تا فشار و ضربه به پاها و ساق کاهش یابد:
ویژگیهای مهم کفش برای سندرم کمپارتمان
سندرم کمپارتمان زمانی اتفاق میافتد که فشار در یک فضای عضلانی بسته (کمپارتمان) افزایش یافته و جریان خون به عضلات و اعصاب را محدود میکند، که اغلب باعث درد شدید میشود. کفش مناسب میتواند به کاهش این فشار و ناراحتی کمک کند.
۱. بالشتک مناسب و کافی
اهمیت: یکی از دلایل اصلی سندرم کمپارتمان، ضربه و شوک ناکافی جذب شده توسط پا است.
انتخاب: کفشی را انتخاب کنید که دارای بالشتک پیشرفته و زیاد باشد. این بالشتک باید به طور موثر ضربههای وارده به پا و ساق را در هنگام راه رفتن یا دویدن جذب کند. این ویژگی باعث میشود پاها احساس نرمی داشته باشند و از درد و تورم جلوگیری شود.
مثالها: معمولاً کفشهایی که برای دویدنهای طولانی (مثل آدیداس اولترا بوست یا آسیکس ژل-نیمبوس) طراحی شدهاند، بالشتک خوبی ارائه میدهند.
۲. جعبه پنجه جادار و کافی
اهمیت: هنگام دویدن یا فعالیت، پاها به طور طبیعی کمی کشیده و متورم میشوند. اگر پنجه کفش تنگ باشد، میتواند باعث فشار بیشتر بر روی عضلات پا و ساق شده و سندرم کمپارتمان را تشدید کند.
انتخاب: کفش باید دارای جعبه پنجه پهن و جادار باشد تا انگشتان پا فضای کافی برای حرکت طبیعی داشته باشند و تحت فشار قرار نگیرند.
۳. دراپ کم یا صفر
دراپ چیست؟ دراپ یا شیب، به اختلاف ارتفاع بین پاشنه و پنجه کفش اشاره دارد.
اهمیت: برخورد شدید پاشنه پا به زمین، یکی از دلایل فشار و تورم پا است. کفشهایی با دراپ کمتر، فرد را به سمت فرود با میانه یا جلوی پا سوق میدهند، که فشار وارده بر پاشنه و در نتیجه ساق پا را کاهش میدهد.
انتخاب: به دنبال کفشهایی باشید که دراپ صفر یا دراپ کم (ایدهآل: کمتر از 8 میلیمتر) داشته باشند.
۴. انعطافپذیری
اهمیت: یک کفش انعطافپذیر با کشش و فشردهسازی مناسب، شبیه به حرکت طبیعی پا عمل میکند.
انتخاب: کفش باید به اندازهای انعطافپذیر باشد که با حرکت طبیعی پای شما هماهنگ باشد و فشار بیش از حد به عضلات وارد نکند، به خصوص هنگام حرکت در سطوح ناهموار.
۵. قابلیت تنفس
اهمیت: برای جلوگیری از تعریق بیش از حد و تورم احتمالی پاها در طول فعالیت طولانی، تهویه مناسب پا ضروری است.
انتخاب: رویه کفش باید از مواد قابل تنفس (مانند مش فنی) ساخته شده باشد.
۶. ثبات و کشش
اهمیت: کشش و چسبندگی خوب در زیره کفش، ثبات پا را افزایش داده و از لغزش جلوگیری میکند. این امر به حفظ پایداری و ثبات در حین دویدن یا راه رفتن کمک کرده و از حرکات ناگهانی که میتوانند فشار را افزایش دهند، جلوگیری میکند.
ملاحظات تکمیلی
کفی طبی (ارتوز): در بسیاری از موارد سندرم کمپارتمان، پزشک یا متخصص میتواند استفاده از کفیهای طبی سفارشی (ارتوز) را توصیه کند. این کفیها از پاها و ساق حمایت بیشتری کرده و بیومکانیک راه رفتن یا دویدن را اصلاح میکنند. این ارتوزها باید در کفشی قرار داده شوند که جادار باشد.
مشاوره با متخصص: قبل از خرید هر کفش، حتماً با پزشک ارتوپد یا فیزیوتراپ خود مشورت کنید. آنها میتوانند نوع سندرم کمپارتمان شما را تشخیص داده و با توجه به الگوی راه رفتن و نیازهای خاص شما، بهترین کفش یا کفی طبی را توصیه کنند.
تغییرات در سبک فعالیت: استفاده از کفش مناسب اغلب همراه با توصیههای دیگری مانند کاهش تدریجی استقامت ورزشی، گرم کردن و سرد کردن مناسب، و تغییر سطح ورزش (مانند دویدن روی سطوح نرمتر) برای درمان سندرم کمپارتمان مزمن توصیه میشود.
نتیجهگیری
به طور خلاصه، برای مدیریت سندرم کمپارتمان مزمن، به دنبال کفشهایی باشید که دارای بالشتک عالی برای جذب شوک، جعبه پنجه پهن، دراپ کم یا صفر، و انعطافپذیری مناسب باشند. همچنین، در نظر گرفتن استفاده از کفی طبی با نظر پزشک میتواند بسیار کمک کننده باشد.
برای خرید و انتخاب کفش های اورجینال مناسب سندرم کمپارتمان کلیک کنید
