برای کوهنوردی چه کفشی مناسب است؟
انتخاب کفش مناسب کوهنوردی
انتخاب کفش کوهنوردی مناسب یکی از حیاتیترین تصمیمات برای هر کوهنورد یا طبیعتگرد است، زیرا نه تنها راحتی و عملکرد را در طول مسیر تضمین میکند، بلکه نقش اساسی در حفظ ایمنی و جلوگیری از آسیبها دارد. در زیر، ویژگیهای کلیدی یک کفش کوهنوردی استاندارد را بررسی میکنیم:

۱. زیره (Outsole)
زیره کفش مهمترین بخش در تماس با زمین است و باید ویژگیهای زیر را داشته باشد:
ضد لغزش (Traction): دارای اصطکاک بسیار بالا و عاجهای عمیق و چندجهته برای چسبندگی بهینه روی سطوح مختلف (سنگ، خاک، برف، یخ). معمولاً از مواد لاستیکی با دوام بالا مانند ویبرام (Vibram) ساخته میشوند.
مقاومت و پایداری: مقاومت بالا در برابر سایش، پارگی، و سوراخ شدن ناشی از سنگهای تیز.
انعطافپذیری: بسته به نوع کفش (کوهپیمایی سبک تا کوهنوردی سنگین)، میزان سختی زیره متفاوت است. کفشهای کوهنوردی فنی برای حمایت از کرامپون (یخشکن) باید زیرهای سفت و سخت داشته باشند.
ضربه گیر (Shock Absorption): لایه میانی (Midsole) کفش باید خاصیت جذب ضربه داشته باشد تا فشارهای ناشی از راه رفتن طولانی و وزن کوله پشتی را کاهش دهد. معمولاً از فومهایی مانند EVA یا پلیاورتان ساخته میشود.
۲. رویه (Upper)
رویه کفش وظیفه حفاظت از پا و حفظ شرایط داخلی کفش را بر عهده دارد:
ضد آب بودن: یکی از مهمترین ویژگیها، خصوصاً در شرایط آب و هوایی مرطوب، بارانی یا برفی. اغلب از غشاهای ضد آب و تنفسی مانند Gore-Tex استفاده میشود.
تنفسپذیری (Breathability): در عین حال که آب به داخل نفوذ نمیکند، بخار آب ناشی از تعریق پا باید بتواند خارج شود تا از خیس شدن و تاول زدن پا جلوگیری شود.
مقاومت و دوام: جنس رویه (چرم، الیاف مصنوعی، یا ترکیبی) باید در برابر سایش و عوامل محیطی مقاوم باشد. چرم با دوام بالاست، اما الیاف مصنوعی ممکن است سبکتر و سریعتر خشک شوند.
محافظت از پنجه و پاشنه: باید دارای محافظهای محکم در قسمت پنجه و پاشنه باشند تا از انگشتان پا در برابر ضربه و فشار محافظت کنند.
ساق کفش: کفشهای کوهنوردی معمولاً دارای ساق بلند هستند تا از مچ پا در برابر پیچخوردگی محافظت و پشتیبانی لازم را فراهم کنند.
۳. عایقبندی و گرما
عایق حرارتی: در صعودهای زمستانی و ارتفاعات بالا، کفش باید عایقبندی مناسبی داشته باشد تا از یخزدگی و سرمازدگی پا جلوگیری کند.
انواع کفش کوهنوردی از نظر ساختار:
تکپوش (Single Boots): سبکتر و برای اکثر کوهنوردیها در شرایط نه چندان سرد مناسباند.
دوپوش (Double Boots): دارای یک کفش بیرونی و یک لایه داخلی جداشدنی و عایق هستند. برای صعودهای بلند، زمستانی و شرایط بسیار سرد ضروری میباشند.
۴. تناسب و راحتی
فیت بودن (Fit): کفش باید دقیقاً اندازه پا باشد؛ نه آنقدر تنگ که انگشتان را فشار دهد و نه آنقدر گشاد که پا داخل آن حرکت کند. حرکت پا درون کفش باعث تاول و کاهش پایداری میشود.
سیستم بندکشی: بندها باید محکم باشند و امکان تنظیم دقیق فشار در قسمتهای مختلف پا و ساق را فراهم کنند. اغلب تا نزدیکی پنجه پا ادامه مییابند.
۵. سازگاری با کرامپون
برای صعودهای فنی روی یخ و برف، کفش باید دارای لبههای خاص در جلو و/یا عقب باشد تا کرامپونهای نیمهاتوماتیک یا اتوماتیک به طور ایمن به آن متصل شوند. این ویژگی نشاندهنده سختی و استحکام کفش برای فعالیتهای فنیتر است.
نکته کلیدی: انتخاب کفش کوهنوردی باید کاملاً متناسب با نوع فعالیت (کوهپیمایی سبک، کوهنوردی نیمهسنگین، کوهنوردی زمستانی، هیمالیانوردی) و شرایط محیطی باشد. یک کفش ایدهآل برای یک برنامه، ممکن است برای برنامه دیگر کاملاً نامناسب باشد.
برای خرید و انتخاب کفشهای اورجینال مناسب کوهنوردی کلیک کنید




