آیا کفش‌های دویدن برای تمرین در باشگاه مناسب هستند؟

فرق کفش دویدن و باشگاه 
چه عاشق دویدن باشید، چه در باشگاه تمرین کنید، یا هر دو، داشتن کفشی که از حرکات شما پشتیبانی کند، می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین احساس و حرکت را داشته باشید. به همین دلیل، کفش‌ها اغلب برای نوع خاصی از فعالیت مناسب هستند. کفش دویدن در حالی که راحت هستند، برای باشگاه همیشه بهترین گزینه نیست. بسته به سبک تمرین شما در باشگاه، هم کفش‌های دویدن و هم کفش‌های تمرینی ممکن است مزایای خود را داشته باشند. بیایید به آن بپردازیم.

کفش‌های تمرینی چیست؟

کفش‌های تمرینی برای پشتیبانی از حرکات طبیعی در باشگاه طراحی شده‌اند. این شامل برش، پریدن، شکستن، تغییر جهت و به طور کلی حرکت آزادانه می‌شود. با کفش‌های تمرینی، باید در انجام انواع تمرینات، از پیلاتس گرفته تا حرکات HIIT، احساس راحتی کنید. کفش‌های تمرینی معمولاً کف صاف‌تری نسبت به انواع دیگر دارند که اغلب به عنوان "افت پاشنه" شناخته می‌شوند. این بدان معناست که اختلاف ارتفاع بین پاشنه و پنجه پا حداقل است.

با کفی صاف‌تر و انعطاف‌پذیری بیشتر در حرکت، می‌توانید به سرعت و با کنترل در باشگاه مانور دهید. کفی صاف همچنین پایداری شما را روی زمین افزایش می‌دهد که برای بلند کردن وزنه یا انجام تمرینات تعادلی ایده‌آل است. کفش‌های ورزشی باید سبک و قابل تنفس باشند تا در پاهایتان احساس سبکی کنید.

برای چه نوع فعالیت‌هایی باید کفش ورزشی بپوشید؟

کفش‌های ورزشی برای وزنه‌برداری، تمرینات HIIT یا حرکات وزن بدن مناسب‌تر هستند.

این شامل فعالیت‌هایی مانند موارد زیر است:

پلیومتریک
تمرینات قدرتی
کراس‌فیت
رقص
پیلاتس
بوت کمپ‌های فضای باز
تمرینات اینتروال با شدت بالا
بسکتبال
والیبال
تنیس
تمرینات چابکی
کلاس‌های ایروبیک
برای چه نوع فعالیت‌هایی نباید کفش ورزشی بپوشید؟

کفش‌های ورزشی معمولاً خاصیت ضربه‌گیری یا جذب ضربه کفش‌های دویدن را ندارند. به همین دلیل، دویدن با کفش‌های ورزشی ممکن است به مرور زمان باعث آسیب شود. ضربه مکرر ناشی از کوبیدن پاها روی سنگفرش می‌تواند منجر به آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد و درد در پا، مچ پا، زانو و لگن شود. کفش‌های ورزشی معمولاً سنگین‌تر از کفش‌های دویدن هستند که هنگام دویدن در مسافت‌های طولانی می‌تواند خسته‌کننده باشد. اگر قصد قدم زدن یا دویدن در مسافت‌های کوتاه را دارید، کفش‌های ورزشی معمولاً برای این فعالیت‌ها مناسب هستند.

چه زمانی در باشگاه کفش ورزشی بپوشید

اگر اکثر تمرینات شما در باشگاه شامل دویدن در پیست یا تردمیل است، کفش‌های ورزشی ممکن است انتخاب مناسبی برای شما باشند. به طور کلی، کفش‌های ورزشی برای جذب ضربه و به حداقل رساندن ساییدگی و پارگی مفاصل ناشی از کوبیدن مکرر طراحی شده‌اند. این کفش‌ها در نقاط استراتژیک دارای بالشتک هستند تا هرگونه ناهنجاری در راه رفتن را خنثی کرده و حرکات را بهبود بخشند.

برای چه نوع فعالیت‌هایی نباید کفش ورزشی بپوشید؟

کفش‌های ورزشی اغلب با پشتیبانی جانبی و پایداری لازم برای بسیاری از انواع تمرینات ورزشی طراحی نمی‌شوند. علاوه بر این، فاصله بیشتر پاشنه تا پنجه می‌تواند خطر پیچ خوردگی مچ پا یا سایر آسیب‌ها را افزایش دهد. کفش‌های ورزشی برای تثبیت حرکات شما از یک طرف به طرف دیگر طراحی شده‌اند، در حالی که کفش‌های دویدن برای حرکت رو به جلو طراحی شده‌اند. بر این اساس، کفش‌های دویدن اغلب انتخاب نامطلوبی برای حرکات چند جهته هستند.

در کفش‌های ورزشی به دنبال چه چیزی باشیم

هنگام انتخاب کفش ورزشی مورد علاقه‌تان برای باشگاه، عوامل مختلفی را باید در نظر بگیرید تا کفش ایده‌آل خود را پیدا کنید. به طور کلی، به موارد زیر توجه کنید:

پشتیبانی از قوس پا: اگرچه کفش‌های ورزشی معمولاً صاف‌تر هستند، اما داشتن بالشتک برای پشتیبانی از قوس پا می‌تواند احتمال پیچ خوردگی یا سایر دردهای پا را کاهش دهد.

پشتیبانی محکم از پاشنه: این امر به ویژه برای تمرینات با وزنه مهم است و می‌تواند مچ پا را تثبیت کند.

زیره‌های پایدار: زیره‌های پایدار، چسبندگی بهتری به زمین ایجاد می‌کنند. این برای وزنه‌برداری یا تمرینات تعادلی عالی است.

اندازه ایمن: شما کفشی می‌خواهید که در عین راحتی، محکم دور پای شما قرار گیرد. هنگام بلند کردن وزنه‌های سنگین یا انجام تمرینات پیچیده، می‌خواهید پای شما محکم درون کفش بماند.

جنس بادوام: یک کفش ورزشی باید بادوام باشد! سعی کنید کفشی با جنس‌هایی پیدا کنید که پشتیبان و بادوام باشند.

برای خرید و انتخاب کفشهای اورجینال مناسب باشگاه کلیک کنید