علائم:
سندرم کمپارتمان حاد ـ علامت کلاسیک سندرم کمپارتمان حاد درد شدید است، به خصوص زمانی که عضله داخل کمپارتمان کشیده شده باشد. درد شدیدتر از آن چیزی است که از خود آسیب انتظار می رود. استفاده یا کشش عضلات درگیر باعث افزایش درد می شود. همچنین ممکن است احساس سوزن شدن یا سوزش (پارستزی) در پوست وجود داشته باشد. عضله ممکن است سفت یا پر احساس شود. بی حسی یا فلج از علائم دیررس سندرم کمپارتمان است. این معمولا نشان دهنده آسیب دائمی بافت است.
سندرم کمپارتمان مزمن (تحمل کننده).
سندرم کمپارتمان مزمن باعث درد یا گرفتگی در حین ورزش می شود. این درد با توقف فعالیت از بین می رود. اغلب در پا رخ می دهد.
علائم همچنین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بی حسی ـ مشکل در حرکت پا، گاهی اوقات با احساس سیلی پا به سمت پایین هنگام دویدن ـ برآمدگی عضلانی قابل مشاهده.
سندرم کمپارتمان حاد:
در صورت وجود نگرانی در مورد سندرم کمپارتمان حاد فوراً به اورژانس مراجعه کنید. این یک اورژانس پزشکی است. پزشک شما را معاینه می کند تا مشخص کند آیا سندرم کمپارتمان حاد دارید یا خیر. آنها همچنین ممکن است فشار محفظه در اندام آسیب دیده شما را اندازه گیری کنند.
سندرم کمپارتمان مزمن (تحمل کننده) ـ برای تشخیص سندرم کمپارتمان مزمن، پزشک باید سایر شرایطی را که می‌توانند باعث درد در ساق پا شوند، رد کند. برای مثال، پزشک ممکن است بر روی تاندون‌های شما فشار بیاورد تا مطمئن شود که تاندونیت ندارید. آنها ممکن است برای اطمینان از اینکه استخوان ساق پا (درشت نی) شما دچار شکستگی استرسی نیست، عکس اشعه ایکس را درخواست کنند. برای تأیید سندرم کمپارتمان مزمن، پزشک فشارهای موجود در محفظه شما را قبل و بعد از ورزش اندازه گیری می کند. اگر فشارها بعد از ورزش بالا بماند، شما به سندرم کمپارتمان مزمن مبتلا هستید.
روش درمان:
سندرم کمپارتمان حاد ـ سندرم کمپارتمان حاد یک اورژانس جراحی است. هیچ درمان غیر جراحی موثری وجود ندارد. پزشک شما یک برش ایجاد می کند و پوست و فاسیای پوشاننده محفظه آسیب دیده را باز می کند. به این روش فاشیوتومی می گویند. گاهی اوقات، ورم به اندازه ای شدید است که برش پوست را نمی توان فوراً بسته کرد. برش بعداً با کاهش تورم ترمیم می شود. گاهی از پیوند پوست استفاده می شود.
سندرم کمپارتمان مزمن (تحمل کننده) ـ درمان غیر جراحی فیزیوتراپی، ارتز (درج کفش) و داروهای ضد التهاب ممکن است در تسکین علائم مفید باشند و به طور کلی اجازه بازگشت به فعالیت کامل را نمی دهند. اگر از فعالیتی که باعث این بیماری شده اجتناب کنید، علائم شما ممکن است فروکش کند. تمرین متقابل با فعالیت های کم تاثیر ممکن است یک گزینه باشد. برخی از ورزشکاران علائمی دارند که روی سطوح خاص بدتر است (بتن در مقابل مسیر دویدن، یا چمن مصنوعی در مقابل چمن). علائم ممکن است با تعویض سطوح کاهش یابد. تغییر از ضربه پاشنه به دویدن با انگشت پا ممکن است علائم را بسته به قسمت های درگیر تغییر دهد.
درمان جراحی ـ اگر اقدامات محافظه کارانه ناموفق باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. مشابه جراحی سندرم کمپارتمان حاد، این عمل برای باز کردن فاسیا طراحی شده است تا فضای بیشتری برای تورم عضلات وجود داشته باشد. معمولاً برش پوست برای سندرم کمپارتمان مزمن کوتاهتر از برش سندرم کمپارتمان حاد است. همچنین، این جراحی معمولاً یک روش انتخابی است - نه یک اورژانس. جراحی برای سندرم کمپارتمان ورزشی مزمن پا نتایج بسیار خوبی را در قسمت قدامی و جانبی ایجاد می کند و در صورت درگیر شدن کمپارتمان های خلفی نتایج قابل پیش بینی کمتری دارد. تشخیص دقیق کلید دستیابی به مزایای قابل توجه جراحی است.
جهت خرید و قیمت ـ دیدن کفش و کتونی های اورجینال مخصوص پا درد اینجا کلیک کنید.
