نکاتی برای مراقبت از پای دیابتی:
مراقبت صحیح از پا می تواند از این مشکلات رایج پا جلوگیری کند یا قبل از ایجاد عوارض جدی آنها را درمان کند. در اینجا چند نکته برای  مراقبت خوب از پا وجود دارد :
مراقب خود و دیابت خود باشید ـ توصیه های پزشک خود را در مورد  تغذیه،  ورزش و دارو دنبال کنید ـ سطح قند خون خود را در محدوده توصیه شده توسط پزشک نگه دارید.
پاهای خود را هر روز با آب گرم و با استفاده از صابون ملایم بشویید. پاهای خود را به خصوص بین انگشتان پا به خوبی خشک کنید. هر روز پای خود را از نظر زخم، تاول، قرمزی، پینه یا هر مشکل دیگری چک کنید. اگر جریان خون ضعیفی دارید، چک کردن روزانه پاهایتان بسیار مهم است.
اگر پوست پاهایتان خشک است، پس از شستن و خشک کردن پاها، آن را با استفاده از لوسیون مرطوب نگه دارید. لوسیون را بین انگشتان پا قرار ندهید. پزشک می تواند به شما بگوید که کدام نوع لوسیون بهترین است. میخچه ها و پینه ها را با سنگ سنباده یا سنگ پا به آرامی صاف کنید. این کار را بعد از حمام یا دوش گرفتن، زمانی که پوستتان نرم است، انجام دهید. تخته سنباده را فقط در یک جهت حرکت دهید. هفته ای یکبار ناخن های پای خود را چک کنید. همیشه کفش یا دمپایی بسته بپوشید. صندل نپوشید و با پای برهنه راه نروید، حتی در خانه. همیشه جوراب بپوشید. جوراب یا جوراب هایی بپوشید که به خوبی پاهای شما مناسب باشد و کش نرمی داشته باشند. کفشی بپوشید که به خوبی مناسب باشد. کفش های (اسپرت طبی) ساخته شده از بوم یا چرم بخرید و به آرامی آنها را بشکنید. کفش های بسیار پهن نیز در فروشگاه های تخصصی موجود است که در صورت ناهنجاری پا، فضای بیشتری برای پا فراهم می کند. اگر سیگار می کشید، آن را متوقف کنید. سیگار کشیدن  می تواند مشکلات مربوط به جریان خون را بدتر کند.

علائم مشکلات پای دیابتی/ اگر دیابت دارید، در صورت داشتن هر یک از این مشکلات با پزشک خود تماس بگیرید:
تغییرات در رنگ پوست ـ تغییرات در دمای پوست ـ تورم در پا یا مچ پا ـ درد در پاها ـ زخم های باز روی پاها که دیر التیام می یابند یا در حال تخلیه هستند ـ ناخن های فرو رفته یا ناخن های پا آلوده به قارچ ـ میخچه یا پینه ـ ترک های خشک در پوست، به خصوص در اطراف پاشنه پا ـ بوی پا که غیرعادی است یا از بین نمی رود
عوارض مشکلات پای دیابتی:
عفونت های پوستی و استخوانی ـ یک بریدگی کوچک یا زخم می تواند منجر به عفونت شود. آسیب عصبی و عروق خونی، همراه با مشکلات سیستم ایمنی، احتمال آنها را بیشتر می کند. بیشتر عفونت ها در زخم هایی اتفاق می افتد که قبلا با آنتی بیوتیک درمان شده اند. عفونت ها را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. موارد شدید ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد.
گاهی اوقات عفونت ها به استخوان ها یا بافت ها نفوذ می کنند و یک پاکت چرکی به نام آبسه ایجاد می کنند. درمان رایج تخلیه آبسه است. ممکن است نیاز به برداشتن برخی از استخوان یا بافت داشته باشد، اما روش‌های جدیدتر، مانند اکسیژن درمانی، کمتر تهاجمی هستند.

قانقاریا دیابت بر رگ های خونی که انگشتان دست و پا را تامین می کنند، تاثیر می گذارد. هنگامی که جریان خون قطع می شود، بافت می تواند بمیرد. درمان معمولاً اکسیژن درمانی یا جراحی برای برداشتن ناحیه آسیب دیده است.
بدشکلی ها آسیب عصبی می تواند ماهیچه های پا را ضعیف کند و منجر به مشکلاتی مانند انگشت چکشی، پنجه پا، سرهای برجسته متاتارس (انتهای استخوان های زیر انگشتان پا) و پس کاووس یا قوس بلندی شود که با وزنه زدن صاف نمی شود. آی تی.
پای شارکو ـ دیابت می تواند استخوان های پای شما را آنقدر ضعیف کند که بشکنند. آسیب عصبی می تواند حس را کاهش دهد و شما را از درک آن باز دارد. روی استخوان های شکسته به راه رفتن ادامه می دهید و شکل پای شما تغییر می کند. ممکن است که قوس شما به شکل سنگی در آمده است.
قطع عضو مشکلات مربوط به جریان خون و اعصاب باعث می شود افراد مبتلا به دیابت آسیب بیشتری به پا وارد کنند و تا زمانی که عفونت ایجاد نشود متوجه آن نمی شوند. قطع عضو اغلب بدترین درمان است.

جهت خرید و قیمت ـ دیدن کفش های اورجینال و جدید مخصوص دیابتی ها اینجا کلیک کنید.