روش های تشخیص و شناسایی فتق دیسک کمر چیست و چه زمانی به دنبال مراقبت پزشکی باشیم؟
روش های تشخیص و شناسایی فتق دیسک کمر چیست و چه زمانی به دنبال مراقبت پزشکی باشیم؟

چه زمانی و چگونه به دنبال مراقبت پزشکی باشیم: خوشبختانه اکثر فتق های دیسک نیازی به جراحی ندارند. با گذشت زمان، علائم سیاتیک/رادیکولوپاتی تقریباً در 9 نفر از 10 نفر بهبود می یابد. زمان بهبود متفاوت است و از چند روز تا چند هفته متغیر است. دستورالعمل های عمومی: فعالیت ها را برای 2 تا 3 روز محدود کنید. پیاده روی در حد تحمل همراه با یک ضد التهاب مانند ایبوپروفن توصیه می شود، اگر برای بیمار منع مصرف ندارد. تختخواب توصیه نمی شود. ارزیابی مراقبت های اولیه در این مدت ممکن است منجر به در نظر گرفتن سایر درمان های غیرجراحی ذکر شده در زیر شود، مانند فیزیوتراپی. در صورت تداوم علائم بیش از چهار هفته، ارجاع به متخصص ستون فقرات، مانند جراح مغز و اعصاب نیز توصیه می شود. یک متخصص اغلب مایل است تصویربرداری پیشرفته، مانند MRI، قبل از قرار ملاقات انجام شود. در صورت وجود علائم ضعف قابل توجه پا/بازو، از دست دادن احساس در ناحیه تناسلی/رکتال، عدم کنترل ادرار یا مدفوع، سابقه سرطان متاستاتیک، عفونت قابل توجه اخیر یا تب و رادیکولوپاتی یا افتادن، ارزیابی و تصویربرداری فوری توصیه می شود. /جراحتی که باعث درد شد. همچنین برای یافته های نقص عصبی پیشرونده (مانند ضعف پیشرونده) در معاینه باید زودتر تصویربرداری در نظر گرفته شود.

تست و تشخیص: روش های تست در زیر ذکر شده است. رایج ترین تصویربرداری برای این بیماری ام آر آیی MRI است. اشعه ایکس ساده از ناحیه آسیب دیده اغلب برای تکمیل ارزیابی مهره اضافه می شود. لطفاً توجه داشته باشید که فتق دیسک در اشعه ایکس ساده قابل مشاهده نیست. سی تی اسکن و میلوگرام بیشتر قبل از MRI استفاده می شد، اما در حال حاضر به ندرت به عنوان تصویربرداری تشخیصی اولیه سفارش داده می شود، مگر اینکه شرایط خاصی وجود داشته باشد که استفاده از آنها را تضمین کند. الکترومیوگرام به ندرت استفاده می شود.
اشعه ایکس: استفاده از تابش برای تولید فیلم یا تصویر بخشی از بدن می تواند ساختار مهره ها و طرح کلی مفاصل را نشان دهد. اشعه ایکس از ستون فقرات برای جستجوی سایر علل بالقوه درد مانند تومورها، عفونت ها، شکستگی ها و غیره گرفته می شود.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT یا CAT scan): یک تصویر تشخیصی که پس از خواندن اشعه ایکس توسط کامپیوتر ایجاد می شود. می تواند شکل و اندازه کانال نخاعی، محتویات آن و ساختارهای اطراف آن را نشان دهد.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ام آر آیی (MRI) : یک آزمایش تشخیصی که تصاویر سه بعدی از ساختارهای بدن را با استفاده از آهنرباهای قدرتمند و فناوری رایانه تولید می کند. می تواند طناب نخاعی، ریشه های عصبی و نواحی اطراف و همچنین بزرگ شدن، انحطاط و تومورها را نشان دهد.
میلوگرام: عکسبرداری با اشعه ایکس از کانال نخاعی به دنبال تزریق ماده حاجب به فضاهای مایع مغزی نخاعی اطراف. می تواند فشار روی نخاع یا اعصاب را به دلیل فتق دیسک، خار استخوان یا تومور نشان دهد.
الکترومیوگرام و مطالعات هدایت عصبی (EMG/NCS) : این آزمایش‌ها تکانه الکتریکی را در امتداد ریشه‌های عصبی، اعصاب محیطی و بافت ماهیچه‌ای اندازه‌گیری می‌کنند. این نشان می دهد که آیا آسیب عصبی مداوم وجود دارد یا خیر، آیا اعصاب در حالت بهبودی از آسیب گذشته هستند یا اینکه آیا محل دیگری از فشرده سازی عصب وجود دارد یا خیر. این تست به ندرت سفارش داده می شود.

جهت خرید و قیمت ـ دیدن کفش های مخصوص کمر درد، پا درد اینجا کلیک کنید.

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی:
Email:
وبسایت:
نظر:
Captcha