نکات مهم درباره بولدرینگ در باشگاه ـ بولدرینگ سنگ نوردی چیست؟ ـ سنگ نوردی بولدرینگ
بولدرینگ چیست what is Bouldering؟
بولدرینگ Bouldering صخره نوردی بدون استفاده از طناب یا مهار است. به این ترتیب، دیوارهای بولدرینگ Bouldering معمولاً کوتاه‌تر و معمولاً کمتر از 6.1 متر ارتفاع دارند. در حالی که هیچ تجهیزاتی در بولدرینگ Bouldering وجود ندارد، اکثر کوهنوردان از کفش های کوهنوردی برای محکم کردن جای پای خود و از گچ برای جلوگیری از لیز خوردن دست خود استفاده می کنند. تشک بولدرینگ Bouldering به جلوگیری از آسیب ناشی از سقوط کمک می کند، که با توجه به اینکه کوهنورد توسط هیچ طنابی پشتیبانی نمی شود، یک هنجار است نه استثنا. در حالی که بیشتر بولدرینگ Bouldering ها روی دیوارهای سنگ نوردی مصنوعی انجام می شود که بولدرها را قادر می سازد در داخل خانه تمرین کنند، مناطق بولدرینگ Bouldering در فضای باز نیز وجود دارد. با این حال، استفاده از ویژگی‌های طبیعی برای بولدرینگ Bouldering بحث‌برانگیز بوده است، زیرا می‌تواند به دلیل استفاده بیش از حد از دستگیره‌ها و پایه‌ها به سنگ‌ها آسیب برساند. همچنین می‌تواند توسط کوهنوردانی که به دنبال مکان‌های بولدرینگ هستند، یا کوهنوردانی که لنت‌های تصادف خود را روی زمین می‌گذارند، پوشش گیاهی را زیر پا بگذارند.

تاریخچه بولدرینگ History Of Bouldering:
بولدرینگ Bouldering ابتدا به عنوان روشی برای تکمیل تکنیک سنگنوردی هم برای کوهنوردان ورزشی و هم برای کوهنوردان پایه گذاری شد. این ورزش نه تنها به طناب‌نوردان کمک می‌کند تا حرکات خاصی را با حداقل دردسر انجام دهند، بلکه به استقامت و افزایش قدرت انگشتان کمک می‌کند. با این حال از دهه 1900، بولدرینگ Bouldering به خودی خود به یک ورزش تبدیل شده است و مشکلات فردی (یا توالی توقف ها) بر اساس سختی آنها رتبه بندی می شوند. رایج ترین مشکلات اکنون معمولاً از مقیاس V یا مقیاس فونتنبلو استفاده می کنند.
مسائل ایمنی: بولدرینگ Bouldering معمولاً بیش از 6.1 متر ارتفاع ندارند که این ورزش را به طور قابل توجهی ایمن تر از صعود انفرادی آزاد می کند. با وجود آن، آسیب های جزئی مانند رگ به رگ شدن مچ پا و مچ دست در بین علاقه مندان به بولدرینگ Bouldering رایج است. این به این دلیل است که مشکلات تخته سنگ معمولاً پیچیده تر از سایر رشته های کوهنوردی است که منجر به سقوط های مکرر می شود. ثانیاً، سنگ نوردان معمولاً به زمین می افتند زیرا معمولاً توسط هیچ طناب یا لایه ای پشتیبانی نمی شوند. برای به حداقل رساندن صدمات، بولدرها پدهای تصادف را در نزدیکی منطقه بولدرینگ Bouldering قرار می دهند تا در صورت سقوط، فرود نرم تری داشته باشند. آنها همچنین ممکن است یک یا چند نقطه‌نگار داشته باشند تا به هدایت مجدد کوهنورد به سمت پدها کمک کنند. بولدررها معمولاً از همان تکنیک های سقوط استفاده می کنند که در ژیمناستیک استفاده می شود. برای شکستن سقوط، بولدرها خود را طوری قرار می دهند که در هنگام فرود، ضربه در تمام بدن پخش شود تا از شکستگی استخوان جلوگیری شود. 

جهت خرید و قیمت ـ دیدن کفش بولدرینگ Bouldering اینجا کلیک کنید.