کفش مینیمالیست، کفش مینیمالیست چیست؟ ـ ویژگی های کفش مینیمالیست ـ ملاحضات پزشکی برای کفش های مینیمالیست
کفش های دویدن مینیمالیستی Minimalisti shoes چیست؟
کفش‌های دویدن مینیمالیستی به کفش‌هایی گفته می‌شوند که در مقایسه با کفش‌های دویدن «سنتی»، روشی را که ما به‌طور طبیعی در پابرهنه‌ها می‌دویم، تقلید می‌کنند، در حالی که همچنان از خطرات روی زمین محافظت می‌کنند. مشخصه آنها حداقل بالشتک در قسمت میانی است و به ویژه با فقدان بالشتک پاشنه پا.
گرافیک کفش های مینیمالیستی از پاشنه تا نوک پا:
اطلاعات بالا در مورد بیشتر کفش‌های پابرهنه و با بالشتک کم صدق می‌کند، اما در دسته‌هایی که دارای افت پاشنه هستند که خارج از این محدوده‌ها قرار می‌گیرند، مواردی را نیز خواهید دید. همچنین توجه داشته باشید که افتادگی پاشنه و مقدار کلی بالشتک در یک کفش مستقل از یکدیگر هستند. برای مثال، می‌توان کفش‌هایی با بالشتک‌های فوق‌العاده پیدا کرد – که گاهی اوقات کفش‌های «ماکسیمالیست» نامیده می‌شوند – که افت پاشنه تا نوک آن صفر باشد. 

مشخصات کفش های مینیمالیستی یا پابرهنه:
کفش های مینیمالیستی راه رفتن کم تاثیر را تشویق می کنند:  یک افت پاشنه تا پنجه به طور طبیعی شما را تشویق می کند که بیشتر روی پاشنه میانی یا جلوی پا فرود بیایید تا پاشنه پا. کفش‌های مینیمالیستی به‌طور خودکار راه رفتن شما را تغییر نمی‌دهند، اما اگر می‌خواهید نحوه دویدن با ضربه میانی یا جلوی پا را یاد بگیرید، می‌توانند ابزار آموزشی خوبی باشند. (هیچ مطالعه ای به طور قطع ثابت نکرده است که ضربه زدن به پاشنه باعث آسیب بیشتر از ضربه زدن به جلو یا وسط پا می شود، اما ضربه زدن به پاشنه معمولاً یک گام با ضربه بیشتر در نظر گرفته می شود.)
کفش‌های مینیمالیستی به شما کمک می‌کنند زمین را احساس کنید:  بالشتک نازک کفش‌های مینیمالیستی ارتباط شما را با زمین زیر پایتان بهبود می‌بخشد. تماس بیشتر با زمین "حس عمقی" را بهبود می بخشد، یعنی توانایی بدن شما برای تنظیم دقیق مکانیک های دویدن. کفش‌های مینیمالیستی سبک‌تر هستند:  کفش‌های مینیمالیستی اغلب چند اونس وزن کمتری نسبت به کفش‌های دویدن سنتی دارند. این بدان معناست که آنها به قدرت عضلانی کمی کمتری در پاهای شما نیاز دارند تا با هر گام پاهای شما را از زمین بلند کنند. در طی چندین مایل، این کاهش وزن می‌تواند افزایش پیدا کند، به شرطی که شما با کاهش بالشتک‌سازی مشکلی نداشته باشید.

سایر ملاحظات پزشکی با کفش های مینیمالیست:
در حالی که هر کسی می‌تواند با پای برهنه یا کفش‌های دویدن مینیمال بدود، همه نمی‌توانند این کار را با موفقیت انجام دهند. در مقایسه با راه رفتن با پاشنه پا، ضربه جلویی یا میانی پا که اغلب کفش‌های مینیمالیستی تشویق می‌کنند، فشار بیشتری به تاندون آشیل وارد می‌کند که می‌تواند منجر به آسیب در برخی از دوندگان شود. علاوه بر این، اگر به ورم کف پا، تاندونیت، کف پای صاف، بونیون یا انگشت چکشی مبتلا هستید، کفش های مینیمالیستی ممکن است برای شما مناسب نباشند. قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه تغییر به کفش های مینیمالیستی و به طور بالقوه تغییر راه رفتن شما برای شما مفید یا مضر است، با پزشک یا متخصص پا مشورت کنید. اصطلاح "کفش های مینیمالیستی" فقط در مورد دو دسته اول صدق می کند، بنابراین اولین تصمیم شما این است که آیا پابرهنه می خواهید یا حداقل بالشتک. انتخاب تا حد زیادی به این بستگی دارد که چه مقدار از بالش را می خواهید کنار بگذارید ;ta ldkdlhgdsjd.

برای خرید کفش های مینیمالیستی لطفا اینجا کلیک کنید.