پنج نکته ای که هنگام خرید کفش های تریل رانینگ باید به آن توجه کنید:
1. آج: آج تهاجمی تر بزرگترین عامل تمایز بین کفش های تریل رانینگ و دویدن جاده ای است. به طور کلی، هرچه خرطوم‌ها (شکل‌های زیره) عمیق‌تر باشند و فاصله آنها بیشتر باشد، کفش‌ها در گل و لای کشش بهتری به شما می‌دهند. اگر قصد دارید روی مسیرهای سنگی زیادی بدوید، در توضیحات زیره به دنبال عبارت "لاستیک چسبنده" باشید. این لاستیک تخصصی چسبندگی روی سنگ را بهبود می بخشد.
2. بالشتک: این جنبه از کفش های دویدن، چه در مسیر و چه در جاده، بیشترین تغییر را در سال های اخیر داشته است. اخیراً تعدادی از شرکت‌ها مانند هوکا وان وان در جهت مخالف حرکت کرده‌اند و کفش‌های ماکسیمالیستی را با بالشتک‌تر از همیشه ساخته‌اند. این تا حد زیادی یک موضوع ترجیح شخصی است، اما در اینجا چند دستورالعمل برای شروع شما وجود دارد. اگر می‌خواهید کفشی را هم برای مسیرها و هم برای جاده‌ها بپوشید، ممکن است بخواهید بالشتک‌های بیشتری را انتخاب کنید. اساساً در مسیرهای پر بار اجرا می شود. بسیاری از دونده‌های سنگین‌تر یا کسانی که با درد زانو یا مفاصل دست و پنجه نرم می‌کنند، دریافته‌اند که کفش‌های دارای بالشتک سنگین می‌توانند ضربه را کاهش دهند.

3. صفحه سنگ: برخی از کفش‌های تریل رانینگ Trail Running دارای صفحه سنگی یا ساقه نایلونی هستند که در قسمت میانی آن تعبیه شده است که به محافظت از پای شما در برابر کبودی سنگ کمک می‌کند. اگر قصد دارید روی مسیرهای شنی یا سنگی و فنی بدوید، عاقلانه است که کفشی با این نوع محافظ داخلی پیدا کنید. صفحات سنگی به طور اجتناب ناپذیری وزن کفش را افزایش می دهند، بنابراین اگر به کفشی نیاز ندارید – یعنی اگر عمدتاً در مسیرهای نرم و صاف یا جاده می دوید – بهتر است که با انس های غیر ضروری گرفتار نشوید.
4. قطره پاشنه تا انگشت پا: قطره پاشنه تا پنجه، که گاهی اوقات فقط قطره نامیده می‌شود، نشان می‌دهد که چند میلی‌متر بالشتک اضافی در پاشنه در مقابل انگشت پا وجود دارد. 10 تا 12 میلی‌متر قطره‌ای سنتی در نظر گرفته می‌شود و برای کسانی که تمایل به ضربه زدن به پاشنه دارند، بالشتک مناسبی در پاشنه پا ارائه می‌کند. به عبارت دیگر، هنگام دویدن روی پاشنه های آنها فرود بیایید. هرچه این افت کمتر باشد، یک کفش بیشتر به تقویت ضربه وسط پا کمک می‌کند – که به عقیده بسیاری گامی کم‌تر از ضربه پاشنه است. هرچه قطره کمتر باشد، آشیل شما بیشتر باید کار کند—بنابراین مراقب باشید که کفشی با قطره کمتر (۰ تا ۴ میلی‌متر) ممکن است به یک دوره تنظیم نیاز داشته باشد، به خصوص هنگام دویدن در سربالایی.

5. ویژگی ضد آب: برخی از کفش ها در نسخه های ضد آب عرضه می شوند. اغلب، اگرچه نه همیشه، آنها با حروف "GTX" که مخفف "Gore-Tex®" است مشخص می شوند. برخی دیگر ممکن است ویژگی هایی مانند گترهای یکپارچه داشته باشند که به دفع باران، گل یا برف کمک می کند. کفش های ضد آب در هوای سرد، آب و هوای مرطوب یا هنگام دویدن روی برف بسیار مفید هستند. در بیشتر موقعیت‌های دیگر، ممکن است بیش از حد مورد استفاده قرار گیرند. غشاهای ضد آب، حتی اگر برچسب "تنفس پذیر" گذاشته شده باشند، هرگز به خوبی کفش های ضد آب تنفس نمی کنند. بنابراین، به عنوان مثال، اگر گاهی باران می بارد اما در آب و هوای گرم زندگی می کنید، به جای آن کفشی هوادار و مشبک را انتخاب کنید که به سرعت خشک می شود. به خاطر داشته باشید: اگر آب یا برف به بالای یک کفش ضدآب وارد شود (مثلاً هنگام عبور از یک نهر)، ممکن است در داخل غشاء گیر کند. به جای آن یک کفش ضد آب و با زهکشی سریع در نظر بگیرید، یا کفش ضد آب خود را با یک گتر راهدار ست کنید تا از نفوذ آب یا برف به داخل یقه جلوگیری کنید.

جهت خرید و قیمت ـ دیدن کفش های اورجینال تریل رانینگ اینجا کلیک کنید.